辋川集。文杏馆

辋川集。文杏馆原文：

浮空九洛水，瑞圣千年质。奇象八卦分，图书九畴出。含微卜筮远，抱数阴阳密。中得天地心，傍探鬼神吉。昔闻夏禹代，今献唐尧日。谬此叙彝伦，寰宇贺清谧。
松声学海涛，汹汹不可息。如驱万山泉，迸落千丈石。浩然入清听，心与境为一。焉知咸阳道，车马走赤日。大哉利名事，静者梦不及。
白雾苍烟昼不分，竹风梢雨乱纷纷。杖藜来往成何事，添我胸中一壑云。
珊瑚石亚玉琅玕，摇曳云稍翠色寒。疑是朝真仙佩响，清音缥缈碧云端。
伊伯庸之末冑兮，谅皇直之屈原。云余肇祖于高阳兮，惟楚怀之婵连。原生受命于贞节兮，鸿永路有嘉名。齐名字于天地兮，并光明于列星。吸精粹而吐氛浊兮，横邪世而不取容。行叩诚而不阿兮，遂见排而逢谗。后听虚而黜实兮，不吾理而顺情。肠愤悁而含怒兮，志迁蹇而左倾。心惝慌其不我与兮，躬速速其不吾亲。辞灵修而陨志兮，吟泽畔之江滨。椒桂罗以颠覆兮，有竭信而归诚。谗夫蔼蔼而漫著兮，曷其不舒予情。始结言于庙堂兮，信中涂而叛之。怀兰蕙与衡芷兮，行中壄而散之。声哀哀而怀高丘兮，心愁愁而思旧邦。愿承閒而自恃兮，径淫曀而道
尘涩鳌钩公子恨，风吹马耳谪仙愁。皇天老眼成人晚，今日男儿得志秋。官样文章堆笔底，世情风色候江头。主司不是冬烘物，五色迷人莫浪忧。
王君旧隐地，闻更结茅茨。鹤氅春裁苧，鹅群雪泛池。时歌绿水曲，不负碧山期。夜雨生芳草，令人起梦思。
自君之出矣，鸾镜不曾开。思君如璧月，皎皎照妆台。

辋川集。文杏馆拼音解读：

fú kōng jiǔ luò shuǐ ，ruì shèng qiān nián zhì 。qí xiàng bā guà fèn ，tú shū jiǔ chóu chū 。hán wēi bo shì yuǎn ，bào shù yīn yáng mì 。zhōng dé tiān dì xīn ，bàng tàn guǐ shén jí 。xī wén xià yǔ dài ，jīn xiàn táng yáo rì 。miù cǐ xù yí lún ，huán yǔ hè qīng mì 。
sōng shēng xué hǎi tāo ，xiōng xiōng bú kě xī 。rú qū wàn shān quán ，bèng luò qiān zhàng shí 。hào rán rù qīng tīng ，xīn yǔ jìng wéi yī 。yān zhī xián yáng dào ，chē mǎ zǒu chì rì 。dà zāi lì míng shì ，jìng zhě mèng bú jí 。
bái wù cāng yān zhòu bú fèn ，zhú fēng shāo yǔ luàn fēn fēn 。zhàng lí lái wǎng chéng hé shì ，tiān wǒ xiōng zhōng yī hè yún 。
shān hú shí yà yù láng gān ，yáo yè yún shāo cuì sè hán 。yí shì cháo zhēn xiān pèi xiǎng ，qīng yīn piāo miǎo bì yún duān 。
yī bó yōng zhī mò zhòu xī ，liàng huáng zhí zhī qū yuán 。yún yú zhào zǔ yú gāo yáng xī ，wéi chǔ huái zhī chán lián 。yuán shēng shòu mìng yú zhēn jiē xī ，hóng yǒng lù yǒu jiā míng 。qí míng zì yú tiān dì xī ，bìng guāng míng yú liè xīng 。xī jīng cuì ér tǔ fēn zhuó xī ，héng xié shì ér bú qǔ róng 。háng kòu chéng ér bú ā xī ，suí jiàn pái ér féng chán 。hòu tīng xū ér chù shí xī ，bú wú lǐ ér shùn qíng 。cháng fèn yuān ér hán nù xī ，zhì qiān jiǎn ér zuǒ qīng 。xīn chǎng huāng qí bú wǒ yǔ xī ，gōng sù sù qí bú wú qīn 。cí líng xiū ér yǔn zhì xī ，yín zé pàn zhī jiāng bīn 。jiāo guì luó yǐ diān fù xī ，yǒu jié xìn ér guī chéng 。chán fū ǎi ǎi ér màn zhe xī ，hé qí bú shū yǔ qíng 。shǐ jié yán yú miào táng xī ，xìn zhōng tú ér pàn zhī 。huái lán huì yǔ héng zhǐ xī ，háng zhōng yě ér sàn zhī 。shēng āi āi ér huái gāo qiū xī ，xīn chóu chóu ér sī jiù bāng 。yuàn chéng jiān ér zì shì xī ，jìng yín yì ér dào
chén sè áo gōu gōng zǐ hèn ，fēng chuī mǎ ěr zhé xiān chóu 。huáng tiān lǎo yǎn chéng rén wǎn ，jīn rì nán ér dé zhì qiū 。guān yàng wén zhāng duī bǐ dǐ ，shì qíng fēng sè hòu jiāng tóu 。zhǔ sī bú shì dōng hōng wù ，wǔ sè mí rén mò làng yōu 。
wáng jun1 jiù yǐn dì ，wén gèng jié máo cí 。hè chǎng chūn cái zhù ，é qún xuě fàn chí 。shí gē lǜ shuǐ qǔ ，bú fù bì shān qī 。yè yǔ shēng fāng cǎo ，lìng rén qǐ mèng sī 。
zì jun1 zhī chū yǐ ，luán jìng bú céng kāi 。sī jun1 rú bì yuè ，jiǎo jiǎo zhào zhuāng tái 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

辋川集。文杏馆相关翻译

②划然：忽地一下。轩昂：形容音乐高亢雄壮。
②何堪：怎能忍受。

辋川集。文杏馆相关赏析

作者介绍

蒋氏女 蒋氏女，生卒年不详，宜兴（今江苏县名）人，一作浙西人。父兴祖，为阳武（今河南原阳）县令，靖康初，金兵围城，抵抗而死，妻儿亦死难。韦居安谓：“其女为贼掳去，题字于雄州驿中，叙其本末，乃作《减字木兰花》词云......蒋令，浙西人，其女方笄，美颜色，能诗词，乡人皆能称之。”